Λύματα στη Λίμνη Πλαστήρα

Δελτίο τύπου
Δημοσιεύθηκε στον τύπο της Καρδίτσας στις 13-5-08

Ανοιχτή Επιστολή

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΚΑΙ 
ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
Για τα λύματα βόθρων που διοχετεύονται  στη λίμνη Πλαστήρα

1. Στις 8 και 9 Μαίου 2008 σε τοπική εφημερίδα  δημοσιεύθηκαν δύο σχόλια με τίτλους «Λύματα στη Λίμνη Πλαστήρα...» το πρώτο  και «Καταγγελίες ψαράδων…» το δεύτερο. Στα σχόλια αυτά γίνεται ανοιχτή αναφορά και καταγγελίες ότι «…τα μαγαζιά και οι τουριστικές επιχειρήσεις ρίχνουν τους βόθρους στη λίμνη Πλαστήρα» με όσα αυτό συνεπάγεται για την υγεία των 90.000 κατοίκων που πίνουν νερό από τη λίμνη.Πιστεύω ότι οι ίδιες αναφορές και καταγγελίες να έχουν γραφεί κατά καιρούς και από άλλες τοπικές εφημερίδες. 
   Στο βιβλίο μου με τίτλο «ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ» που πρόσφατα κυκλοφόρησε καταγράφω περίπου τα ίδια πράγματα.
2. Το έτος 1982 δύο ενυπόγραφα άρθρα μου που δημοσιεύθηκαν στο τοπικό τύπο κατά την προεκλογική περίοδο των δημοτικών εκλογών της περιόδου εκείνης, υπέρ υποψηφίου δημάρχου μιας παράταξης και κατά υποψηφίου δημάρχου άλλης, με οδηγούν στα δικαστήρια. Η υπόθεση έφτασε εκεί ύστερα από ερώτηση στη βουλή των τότε τριών βουλευτών της Ν.Δ. (Αλλαμανή, Ταλιαδούρου, Παπαευθυμίου) και στη συνέχεια μετά από αυτεπάγγελτη  δίωξη του Εισαγγελέα Καρδίτσας διότι, καθώς ανέφερε σχετικός νόμος, δεν είχα δικαίωμα ως δημόσιος υπάλληλος να συμμετέχω στις δημοτικές εκλογές και να εκφράζω το πολιτικό μου φρόνημα.

Τα ερωτήματά  μου:

1. Γιατί τότε η εισαγγελική αρχή κινήθηκε αυτεπάγγελτα και τώρα δεν κινείται; Μήπως  το τόλμημά μου να εκφράσω τότε δημόσια και ελεύθερα το δημοκρατικό πολιτικό μου φρόνημα ήταν μεγαλύτερο έγκλημα από αυτό της μόλυνσης των νερών της λίμνης Πλαστήρα σήμερα; 
   
2. Πως άραγε συμβαίνει τη διοχέτευση των βοθρολυμάτων στη λίμνη να γνωρίζουν τόσοι πολλοί, να την καταγγέλλουν αρκετοί ενώ οι αρμόδιες υπηρεσίες, φορείς και υπάλληλοι να την αγνοούν; Και αν τη γνωρίζουν τι κάνουν για να σταματήσει; Και αν κάνουν ότι κάνουν, τότε γιατί δεν σταματά;

Αναμένουμε απάντηση.

Με την ευκαιρία αξίζει να θυμίσουμε ότι για την παραπάνω υπόθεση, ο γράφων δικάστηκε πρωτόδικα το 1983 σε πέντε μήνες φυλακή. Στη συνέχεια άσκησε έφεση όπου το 1984 το εφετείο του επέβαλε 45 μέρες φυλακή. Ακολούθησε αναίρεση στον Άρειο Πάγο όπου το 1986  το πενταμελές τμήμα με απόφασή του κήρυξε αντισυνταγματικό το νόμο, για παράβαση του οποίου οδηγήθηκα στα δικαστήρια ενώ  δεύτερο ερώτημά μου το παρέπεμψε  στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου,  το οποίο εκδικάστηκε το 1987. Τελικά η υπόθεση έκλεισε με κατάργηση από την τότε κυβέρνηση του αντισυνταγματικού νόμου και ψήφιση νέου, του 1735/87 άρθρο 18 με βάση τον οποίο από τότε, συμμετέχουν οι Δ.Υ. στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ενώ παράλληλα με τον ίδιο νόμο επιτρέπεται πλέον και στους Δ.Υ. η ενεργός συμμετοχή στα πολιτικά κόμματα και η ελεύθερη εκδήλωση του πολιτικού τους φρονήματος.

Το «έγκλημα» λοιπόν της ελεύθερης έκφρασης του δημοκρατικού μου φρονήματος με στοίχησε δικαστική περιπέτεια πέντε ολόκληρων χρόνων. Το σημερινό «έγκλημα» της μόλυνσης των νερών της λίμνης Πλαστήρα με επαπειλούμενη την υγεία 90.000 κατοίκων θα μείνει ατιμώρητο;

                                     ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ