Η καλλιέργεια της αγριοαγγινάρας ως βιομάζα συμφέρει;

Δελτίο τύπου

Δημοσιεύθηκε στο τύπο της Καρδίτσας στις 21-1-2010

Mε αφορμή σχετική ημερίδα που πραγματοποιείται

 σήμερα στην πόλη μας

H AΓΡΙΟΑΓΓΙΝΑΡΑ ΩΣ ΒΙΟΜΑΖΑ  ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ –ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ;

Του Σωκράτη Βασιλάκου – γεωπόνου

    Οι διαπιστώσεις μου, από όσα μέχρι σήμερα διάβασα και άκουσα για την καλλιέργεια της αγριοαγγινάρας με σκοπό, όπως λένε, την παραγωγή ηλεκτρισμού, θερμότητας, βιοντίζελ,  ζωοτροφής, δεν πείθουν για ορισμένα πράγματα, όπως:

1. 1.Ότι παρέχει στον καλλιεργητή συμφέρουσα οικονομική λύση.  Η μέχρι τώρα ιστορική πορεία της συναλλαγής μεταξύ εμποροβιομηχανιών και αγροτών δεν πείθει ότι μπορεί να προβλεφθεί ως μια συμφέρουσα μελλοντική συαναλλαγή υπέρ των αγροτών. Άλλλωστε χωρίς να γνωρίζει ο αγρότης το κόστος καλλιέργειας, πως είναι δυνατόν να αναλάβει δέσμευση για παραγωγή ενός φυτού  που ακόμη δεν γνωρίζει καν ούτε την τεχνική της καλλιέργειάς του!
2. 2.Σε μια κοινωνία, που όλο και περισσότερο γίνεται ανθρωποκεντρική και θέλει να λέγεται ανθρωπιστική, είναι οξύμωρο, να πεθαίνουν από την πείνα κατά εκατομμύρια σε αυτό τον πλανήτη οι συνάνθρωποί μας, και εμείς να καλλιεργούμε τη γη για παραγωγή ηλεκτρισμού ή βιοντίζελ, για χάρη κυρίως του αυτοκινήτου, θύματα του οποίου όλοι είμαστε, και το οποίο έχει κυριεύσει τη ζωή μας και έχει αλλάξει το πραγματικό νόημά της. Κάποιοι ίσως πουν ότι τρόφιμα υπάρχουν, αφού πηγαίνουν στις χωματερές. Αυτό που γινόταν και αν βέβαια εξακολουθεί να γίνεται είναι ακόμη χειρότερα για αυτούς που το κάνουν, πόσο συνάδει με τις πομπώδεις διακηρύξεις τους περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Ας μη ξεχνάμε ότι είμαστε άνθρωποι…
3. 3. Από περιβαλλοντικής άποψης, η καλλιέργεια της αγριοαγγινάρας δεν φαίνεται να είναι η καλλιέργεια που θα δώσει θετικό ισοζύγιο (υπέρ του περιβάλλοντος), τόσο στην εξοικονόμηση ενέργειας , όσο και στην επιβάρυνση του φαινόμενου του θερμοκηπίου με τα εκπεμπόμενα αέρια κατά την καύση του. Διότι το ζητούμενο στην προώθηση και εξάπλωση της καλλιέργειας δεν είναι να κερδίσει ο αγρότης (σιγά για το πόσο νοιάζονται οι κυβερνώντες για τον αγρότη),  αλλά  να περιοριστεί η χρήση ενέργειας  η προερχόμενη από καύσιμα ,κυρίως ορυκτά (πετρέλαιο – κάρβουνο ), που λέγεται ότι επιβαρύνουν περισσότερο το κλίμα με τα εκπεμπόμενα αέρια κατά την καύση τους.        

 Και κάτι ακόμη: α) η καλλιέργεια της αγριοαγγινάρας, ως τελείως ξερική και χωρίς χρήση λιπασμάτων είναι αμφίβολο αν θα πιάσει το προσδοκόμενο και διαφιμηζόμενο οικονομικό όφελος για τους αγρότες. Αν όμως χρησιμοποιηθεί νερό και λιπάσματα για αύξηση της παραγωγής, τότε το κόστος καλλιέργειας ανεβαίνει, το περιβάλλον ρυπαίνεται  με τα λιπάσματα, αλλά και επί πλέον ενέργεια απορροφά (αυτή που θα χρειαστεί για πότισμα και για παραγωγή διακίνηση, διανομή  λιπασμάτων). Ωστόσο και ως ξερική καλλιέργεια, πάλι χρειάζεται αρκετή ενέργεια σε όλες τις φάσεις της καλλιέργειάς της. Τελικά είναι αμφίβολο (επίσημα στοιχεία δεν γνωρίζω να υπάρχουν ή να ανακοινώθηκαν) εάν η παραγόμενη ενέργεια από την αξιοποίηση της παραγωγής (εκροές) ενός π.χ. στρέμματος αγριοαγγινάρας, είναι μεγαλύτερη από την απαιτούμενη ενέργεια για όλες τις καλλιεργητικές φροντίδες μαζί με την ενέργεια που απαιτείται για την παραγωγή των εισροών αυτού του στρέμματος. β)  Ανάμεσα στους σκοπούς της καλλιέργειας που είναι ο περιορισμός των εκπεμπόμενων αερίων του φαινόμενου του θερμοκηπίου, είναι αμφίβολο εάν τα αέρια συνολικά, που εκπέμπονται  κατά την καύση της μαζί με αυτά που εκπέμπονται κατά την καλλιέργειά της (χρήση μηχανημάτων, χρήση ενέργειας για παραγωγή εισροών κλπ) είναι λιγότερα από αυτά που θα εκπέμπονταν από τη χρήση ορυκτών καυσίμων για παραγωγή ίσης ποσότητας ενέργειας.

                                          Ύστερα από τα παραπάνω, ας είναι συγκρατημένοι και επιφυλακτικοί οι αγρότες μας. Ας προσέξουν μη τυχόν και  πέσουν σε παγίδα. Ας γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει εθνική αγροτική πολιτική, αλλά αγροτική πολιτική ΕΟΚ και ΕΕ που ως γνωστό έχει στόχο τη συρρίκνωση των μικρομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών και την δημιουργία μεγάλων, δηλαδή νέων τσιφλικάδων. Η προτροπή για καλλιέργεια αγριοαγγινάρας, προς ενίσχυση του εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτών, μοιάζει με εκείνα τα περίφημα και ανεύθυνα: «καλλιεργήστε αρωματικά φυτά – δεκαετία 1970» και «καλλιεργήστε καρπούζια – δεκαετία 1990».

                                           Το βέβαιο είναι ότι από την παραγωγή της βιομάζας αγριοαγγινάρας θα κερδίσουν αυτοί που θα την χρησιμοποιήσουν ως πρώτη ύλη και βεβαιότερο οι πολυεθνικές που πουλάνε τον  μηχανολογικό εξοπλισμό για τη λειτουργία αυτών των εργοστασίων παραγωγής βιοκαυσίμων. Αυτοί είναι που έχουν την πρεμούρα (βιασύνη - ενδιαφέρον) για την διάδοση της καλλιέργειας αγριοαγγινάρας.