ΑΠΕΡΓΗΣΤΕ ΟΣΟ ΘΕΛΕΤΕ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ!!!

Δημοσιεύθηκε στο τοπικό τύπο στις 13-3-08

Κυβέρνηση προς Εργαζόμενους:

ΑΠΕΡΓΗΣΤΕ ΟΣΟ ΘΕΛΕΤΕ ΑΡΚΕΙ 
ΝΑ ΜΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ!!!

Επιβάλλεται συμπαράσταση στους απεργούς και όχι επικρίσεις

                                             Του Σωκράτη Βασιλάκου

        Η κυβέρνηση δια στόματος Υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλου λέει προς τους εργαζόμενους: «Το δικαίωμα της απεργίας είναι αναφαίρετο (σ.σ. που δεν μπορεί να αφαιρεθεί) και προστατεύεται από το Σύνταγμα. Αλλά, βεβαίως, καθένας ο οποίος απεργεί οφείλει να ασκεί το δικαίωμά του χωρίς να δημιουργεί προβλήματα στο κοινωνικό σύνολο, στο δημόσιο συμφέρον…»

        Ο έχων απλή λογική και νοημοσύνη, αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει αντίφαση στις παραπάνω δηλώσεις του κ. υπουργού και εξηγούμαστε:

1. 1. Απεργώ σημαίνει διεκδικώ, χρησιμοποιώ το τελευταίο ειρηνικό «όπλο» πίεσης.
2. 2. Για να φτάσουν οι εργαζόμενοι στο δικαίωμα της απεργίας και να το κατακτήσουν, έχυσαν ποταμούς αίματος.
3. 3. Η σχέση εργαζόμενου και εργοδότη διέπεται από ένα νομικό πλαίσιο που και αυτό κατακτήθηκε με σκληρούς αγώνες, θυσίες και αίμα. Σε αυτό το πλαίσιο, στην αμοιβαία σχέση, ο εργαζόμενος προσφέρει την εργασία του και ο εργοδότης ανταποδίδει με χρήμα.
4. 4.Ο εργαζόμενος δεν είναι δούλος του αφέντη, αλλά ανεξάρτητος και ελεύθερος πολίτης, που κάθε φορά διαπραγματεύεται τους όρους εργασία του με τον  εκάστοτε εργοδότη του.
5. 5.Απεργία σημαίνει: Δεν συμφωνώ με τους όρους εργασίας και σταματώ προσωρινά να  σου προσφέρω την εργασία μου.
6. 6.Οι συνέπειες μιας απεργίας είναι: Για μεν τον εργαζόμενο απώλεια χρημάτων (ημερομίσθιο, δώρα, επιδόματα κλπ), για δε τον εργοδότη δημιουργία σειράς προβλήμάτων ανάλογα με  το είδος της προσφερόμενης εργασίας.

        ΕΡΩΤΗΜΑ από εργαζόμενους προς κυβέρνηση: Υποδείξτε μας κάποιο τρόπο με τον οποίο να απεργούμε χωρίς να δημιουργούμε προβλήματα.  Υπάρχει; Μάλλον όχι. Άρα τι λέει στον εργαζόμενο η κυβέρνηση; Απήργησε μία –δύο –τρεις ακόμη και δεκατρείς ημέρες, χάσε τα χρήματά σου γι΄αύτές  τις ημέρες, αλλά όταν αρχίζουν τα προβλήματα γύρισε στην εργασία σου. Και τότε ποιο το νόημα της απεργίας; Προς τι οι αγώνες και οι θυσίες αιώνων. Είναι έτσι αναφαίρετο το δικαίωμα της απεργίας ή αφαιρούμενο;

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ:

        Θα λέγαμε ότι ελάχιστοι είναι εκείνοι που δεν αγωνίστηκαν, που δεν διεκδίκησαν, που δεν απήργησαν ποτέ. Σήμερα απεργεί ο ένας κλάδος, αύριο ο άλλος την άλλη ο άλλος …Θα μπορούσε κάποιος να μας πει ποιος κλάδος απήργησε  (μιλάμε για απεργίες διαρκείας και όχι προειδοποιητικές -24ωρες ή 48ωρες) χωρίς να δημιούργησε προβλήματα στο κοινωνικό σύνολο και στο δημόσιο συμφέρον. Φυσικά κανένας, αφού κανένας κλάδος εργαζομένων δεν κατεβαίνει σε απεργία εάν δεν έχει προεξοφλήσει την επιτυχία της απεργίας του. Και επιτυχία σημαίνει δημιουργία σωρείας προβλημάτων, δυστυχώς έτσι είναι.

Σήμερα που π.χ. «εγώ» δεν απεργώ, είναι βέβαιο ότι υποφέρω από τις συνέπειες των απεργιών που είναι σε εξέλιξη, αλλά συμπαραστέκομαι στους απεργούς, διότι οι εργαζόμενοι έχουν δίκαιο, διότι οι κυβέρνηση πετσοκόβει τα εργασιακά τους δικαιώματα και κατακτήσεις, διότι μας γυρίζει στο μεσαίωνα. Μόνο το μεγάλο κεφάλαιο βγαίνει κερδισμένο από την εργασιακή πολιτική της κυβέρνησης.  

Ο μικρομεσαίος ο μη προνομιούχος, ας αντιμετωπίσει τις απεργιακές κινητοποιήσεις με εργασιακή και ταξική συνείδηση. Τα ακριβοπληρωμένα φερέφωνα των πλουσίων, τα μίσθαρνα όργανα των ολίγων, μας πιπιλίζουν καθημερινά για τα προβλήματα που πράγματι δημιουργούνται.  Όμως τα αποδεχόμαστε γιατί είναι συνέπεια του δίκαιου αγώνα των εργαζομένων, γιατί είναι και δικά μας προβλήματα…